برده داری نوین تطمیع اردوگاه های کار اجباری و مرگ انسانیت در قرن اگاهی و دمکراسی
چین تاتار امروز با لشکری خونخوار به نام تفکر کمونیسم
سخنان یک چینی خوشبخت
این روزها، وبلاگ های مختلف را می خواندم. نظریات احمدی نژاد درباره افزایش جمعیت کشور خیلی ها را به واکنش وا داشته است، مثبت یا منفی.
آن هایی که نه از منظر خرافی و مذهبی، و نه از جاهلیت با آن موافق اند، یا توجیه می کنند، می گویند الگوی احمدی نژاد چین و هندست. هر چه جمعیت بیشتر، قوی تر!
اتفاقا دیروز با یک دوست چینی به دانشگاه می رفتم، با همسر و دختر کوچک ش این جا زندگی می کند و درس می خواند، شیمی. می گفت، متاسفانه در چین کیفیت آموزش به خوبی این جا نیست. چون جا برای همه نیست. در آزمایشگاه، آزمایشی که برای یک نفر است، چند نفر باید با هم انجام دهند. جمعیت کنترل می شود، اما هنوز هم، به اندازه مطلوب نرسیده. هم نسل های من، تعدادشان زیاد ست. یاد حرف احمدی نژاد افتادم: اما کشورتان خیلی بزرگ است و جا برای همه دارد. گفت بزرگ است، اما مناطق کوهستانی و بیابانی دارد که نمی شود در آن زندگی کرد. برای همه به اندازه کافی جا و امکانات مناسب نیست.
یاد نمایشگاه عکسی افتادم که پارسال دیدم، از کارگران چینی! ساختمانی بزرگ با صدها اتاق. هر اتاق کوچک و تاریک برای چهار نفر. تعداد زیادی از ساکنین، دست یا پایشان را در کارخانه از دست داده اند. یادم نیست، دقیقا از هر پنج نفر دو یا سه نفر؟ سالنی بزرگ پر از آدم هایی که برای زنده ماندن، شبانه روز کار می کنند، و در چهره شان نشانی از زندگی نیست، فراغتی ندارند...کار=آدم...
این آدم ها، چین را ابرقدرت کرده اند و می کنند. آمریکا هم با همین سنخ آدم ها قدرت یافته است. هند یا هر کشوری که به جایی رسیده است. پول مفت، نفت یا طلا کسی را به جایی نرسانده، نمی رساند.
در چین، ثروتمندان زیادی هم هستند 18 نفر این حرف درست است، که رشد جمعیت باعث می شود، فقر و ثروت هر دو افزایش یابد. اما جمعیتی که کار انهم روزی 17 ساعت فقط 1میلیاردو 200 میلین نفرند.....